Verhoogde biogasproductie met SHS-ontsloten maaisel

Eén van de strategieën om mestvergisting rendabeler te maken is toevoeging van cosubstraten met een hoge biogasproductie per ton droge stof. Het is op dit moment nog aantrekkelijk om hiervoor primaire landbouwproducten zoals snijmais en granen in te zetten, naast reststromen uit de foodketen. Het is de vraag hoelang subsidiëring van energieproductie uit hoogwaardige (voedsel)gewassen maatschappelijk houdbaar is. Er bestaat een groeiende behoefte en noodzaak om goedkoper biogas te produceren uit relatief laagwaardige maar duurzame biomassa, zoals bermgras.

Omzetting organische stof

De vergisting van gras verloopt nu vaak langzaam en onvolledig en is afhankelijk van de chemische samenstelling en eventuele voorbehandeling (hakselen, inkuilen). Met name ‘stengelig’ gras is moeilijk vergistbaar. In de praktijk wordt slechts enkele tientallen procenten van de organische stof in biogas omgezet terwijl dat in principe circa driekwart zou kunnen zijn, namelijk de hemicellulose- en cellulosefractie. Dit komt doordat het lignocellulosecomplex in gras recalcitrant is voor enzymen die in vergisters door de aanwezige bacteriële flora worden geproduceerd. Het SHS-proces ontsluit het lignocellulosecomplex voor deze enzymen.

Business case

In een van de varianten van het INDUGRAS-concept wordt het SHS-proces ingepast in de co-vergistingsketen om de business case voor co-vergisting van maaisel te verbeteren. Dit leidt tot voordelen voor de exploitanten, terreinbeheerders die zich van maaisel moeten ontdoen en de rijksoverheid (lagere onrendabele top en daarmee SDE+). In 2014 en 2015 voerden Indugras en TNO met ondersteuning van provincie Gelderland proeven uit om de verhoging van biogasopbrengst met ontsloten bermmaaisel te kwantificeren.